***2. Edit : bayramiç yeniköy 3. Ekomimari atölyesi sonrası
Aşağıdaki yazıyı Antalya Flora'dan Çanakkaleye yeni döndüğümde yazdıydım, gezi olaylarının başlama arefesinde , ancak şimdi paylaşma fırsatı buluyorum demek ki zamanı yeni geldi. :) Flora'daki canları yalnız bırakmayın , tatillerinizi orda yapın , yaptığımız şifa yurdunda konaklayın, şifa yurdu armağan ekonomisine dahil oldu , irtibat kurun , Ayşe'nin Orman Kafası yazılarına bir göz atın , okuyun derim.. Akış bazen değişik işler , eski bir yazı belki ama yeni bir yazı artık,Flora'da tanıştığım harika dostlarla oluşturduğumuz topluluk enerjisinin izlerini burda Bayramiç Yeniköyde de görebiliyorum. ..:) Sağlıcakla.. ***
Çanakkale'ye varışımın 4. günü bugün. Cafe Pascua'da yazıyorum.Başka bir hikayenin konusu Cafe Pascua ama herşey gibi o da bağlantılı, özellikle de dönüşümle ve Çanakkale'ye dönüşüm olması sebebiyle.(Gelmeden önce bundan haberim olmasa da ) Gelmek yok, kalmak yoktu pardon.
Flora Antalya'da Beycik köyüne çok yakın bir yerleşke, henüz çok yeni sayılır çünkü bir sürü hayallere gebe.Flora'yı değil belki ama *Ayşe'yi daha önceden internetten tanıyor olsam da bu sanal tanışıklığımız miladi takvime göre ayla ifade ediliyor. Oysaki sanki ömürlük bir dostluk var aramızda. Girdiğim bu muhteşem yolda tanıştığım her insanda aynı duyguları hissediyorum. Kaybettiğim ailemi teker teker topluyor gibiyim. Kaybettiğim çocuklarıma kavuşuyor gibiyim. Evet bu yazıyı yazana kadar bunu farketmemiştim belki ama içimdeki çocuğun yanında sanki bir anne de var çocuklarını gözetmek için hayatını buna adamış biri.Önce kağıda yazıp sonra bilgisayara geçirirken bile ne çok değişiyor yazdıklarım.
Selahattin , Ayşe'nin aşıkı, eşi , tam bir müzik aşığı. Müzik zevklerimiz ne de çok benziyor onunla. Vesilesiyle tanıdığım bir sürü güzel müzik için de minnettarım.
*Yurt yapım etkinliği dolayısıyla yolum düştü Flora'ya.Yedi gün kaldım ancak hemen akabindeki bahar şenliğine katılmamak ne mümkün. Günleri saymıyorum artık ama on gün kadar kaldım sanırım ancak sanki hep ordaymışım gibi alışmışım, Çanakkale'ye varınca bünyem Ayşe'nin yemeklerini aradı, hala da arıyor.Rüyalarım hala Flora temalı.
Hayatımın belki de %50lik kısmı için ihtiyaç duyduğum candan ve gönülden sarılma ihtiyacımı bu on günlük zamanda karşıladım sanırım. Yok yok sıkı sıkı sarılmaya doyamam ki ben.Bağlantılar kurmaya ve bunları güçlendirmeye ve bu yolda yürümeye niyet ettiydim yaa hani, işte bunu rastlantısal gibi görünen ama hiç de rastlantı olmayan denk düşmeler sayesinde kuruyorum.
Bir hayaller defterim var, gerçekler , bir de rüyalar defterim.Hayaller defteri, hayalini kurduğum dünyaya dair imgeler barındırıyor.Gerçekler mevcut durumlar, olasılıklar ve fırsatlar ve bağlantılar.Rüyalar defterim ise hayallerin nasıl gerçeğe dönüşeceğine dair mesajlar içeriyor, hayal ve gerçek karışımı imgeler.
Flora'da birlikte kurduğumuz hayallerin gerçekleşmesi için tüm enerjileri seferber etmeye hazırım.Bu hayallerden belki de en çok dönüşüme yol açacak olan Flora'da bir müzik stüdyosu kurulması olacak.Sevdiğimiz sanatçılar, şarkıcılar gelip Flora'da kayıt yapsa ne kadar da güzel olur.
Sadece içten niyet etmenin bile hayallerin gerçekleşmesine ne derece etki ettiğine çokça şahit oluyorum şu günlerde, bir de bunları yazıya döktüğümde, imgelerini kafamda canlandırdığımda eminim ki dört koldan yardıma gelecektir hayal perileri.
Biliyorum ki bir gün insanlık mekandan da kendisini özgür kılacak duruma gelecektir. Ancak o zaman gelinceye kadar dönüşüm sürecinde Flora hayalleri beslemeye devam edecek, biliyorum ki Flora beni her durumda her koşulda kabul edecektir. Kendimle bir olduğum, tüm canlılarla bir olduğum bir yer Flora. Sadece varoluşsal hazzın bile ne kadar muhteşem olduğunu deneyimlediğim bir yer Flora. En çok da iki tarafından akan adını bilmediğim dere, derenin üzerindeki kocaman ağaç kütükleri, uçuşup duran rengarenk yusufçuklar, gece etrafta dolaşan koca minik kurbağa Dodo ve koca minik popolu Bombus arıları şahitti bu anlara.Gönlümden bir parça Flora'da kaldı, orda eriyip başkalaşacak o parça. Flora'dan alıp çoğaltmak üzere de cennete açılan ufak bir pencere taşıyorum yanımda.Şehirde yaşayan insanlara göstermek için. Çünkü hissediyorum ki zaman dönüşüm ve birlik zamanı.Şehirli, köylü , kent , kırsal ve tüm başka ayrımlar çok muallak , sözlüğümüz değişiyor birer birer, bazı kelimeler anlamını yitiriyor.
Tüm canlılara sunulduğu gibi bize de sunulan dünya nimetlerini saklamak yerine akmasına izin verdiğimizde hayat ne kadar da güzel.Antalya'ya yolunuz düşerse şayet Flora'ya uğrayıp gönlünüzden bir parça bırakın orada, giderken de sevdiklerinize göstermek için cennete açılan o minik pencereyi yanınızda götürmeyi unutmayın.
Okuyanus Flora dizisi kitapları http://www.okuyanus.com.tr/kitap-kategorisi/flora-dizisi/
Okunus facebook sayfası
Flora Akdeniz Bahçesi facebook sayfası https://www.facebook.com/pages/flora-akdeniz-bahçesi/111490021391
Ayşe'nin Ht Hayat sitesinde yazdığı yazıları http://www.hthayat.com/yazarlar/ayse-dirikman
